asset economy versus balansrecessie

Ons boek heeft een zeer ongeloofwaardige stelling: de asset economy verhoogt de economische groei structureel met ongeveer 0,5 tot 1%.
In het nieuwe normaal zorgt de asset economy juist voor een groeivertraging die op het ogenblik wel 2-4% lijkt.
De asset economy waarin de inflatie neerslaat in een hogere waarde van assets en nauwelijs in die van consumptieprijzen zorgt ervoor dat je steeds meer kunt lenen op je bezittingen. Mits die bezittingen maar inkomen genereren gaat dit niet snel fout.
Helaas, helaas, de kredietcrisi bracht de balansrecessie.
Alle sectoren proberen te dleveragen. dat kan alleen maar door (trendmatig) minder uit te geven dan je binnen krijgt.
Het begon bij de consument, vervolgens bij de banken en toen raakte dit de producent en toen de overheid.
Sinds 2008 lijkt het probleem verschoven te zijn van consument naar de overheid.
Toch is er vooruitgang: het bedrijfsleven kan weer releveragen. Daarbij moeten de banken weer gaan uitlenen (hun activiteiten concentreren op het bedrijfsleven).
De overheid moet investeren en dat te gelde maken, zodat de schuld niet oploopt. Beleggers moeten al die investeringen willen hebben vanwege het inkomen dat er uit komt.

Ik denk dat de asset economy per saldo toch inkomen genereert. De waarde van huizen en aandelen gaat structureel omhoog als het inkomen stijgt, zelfs in reële termen.
Als de schulden maar niet harder stijgen dan het verschil tussen inkomen en inflatie, dan kan er evenwicht zijn.
De waarde van bezittingen is na maart 2009 weer aan het stijgen. Zelfs de waarde van huizen stabiliseert in de VS. Als assets weer in reële termen in warde stijgen, dan leidt dit uiteindelijk of al heel snel tot extra groei.
Dit verhaal is voor de westerse landen moeilijk en speculatief, maar het staat als een huis voor de Emerging Markets. De geneugten van disinflatie zijn nog maar net ontdekt. Men moet echt veel beter gaan wonen, pensioenfondsen opbouwen etc. Het kan niet anders of daar zorgt de aset economy in ieder geval wel voor meer groei, vermoedelijk zelfs meer dan 1%.
Kortom, laten we zeggen dat voorlopig de westerse economieën 0,5% extra groei krijgen door de asset economy en Emerging Markets 1%.

Andere voorwaarden:
De schulden moeten voor een gunstige asset economy evenwichtig verdeeld zijn, zodat er geen geforceerde afbouw nodig is.
Ook het risico moet niet stijgen, anders gaat het fout met de waarderingen en ook met de schulden die dan hun afgrondniveau met te grote kans bereiken.
De snelheid van de kapitaalmarkten moet evenwichtig groeien (ook iets als verschil inkomen en inflatie). Door groeiende illiquiditeit gebeurde het omgekeerde in de kredietcrisis. Het risico moet dus transparant zijn (arrow?) en verzekerbaar tegen een redelijke prijs (nu blogje Montier).

Verder:
productiviteitsstijging is van meer invloed op de groei dan de asset economy. De asset economy kan van +0,5% naar -0,5% gaan, productiviteitsstijging van 3,5% naar 1% in de VS.
Door de ICT Revolutie zit het goed met de productiviteitsstijging (derde fase zeer gunstig).
Dat duurt tot recessiescenario. Dan krijgt asset economy het ook moeilijk.
Demografie is nu gunstig, vooral in Emerging Markets. In het wesetn is hij gunstig zo lang d pensioenleeftijd fors naar later wordt geschoven. De demografie van China gaat zijn tol eisen na 2015-2020.

BCA: Chao: de balansrecessie van nu is toch wel anders dan die van Japan. Daar moest het bedrijfsleven deleveragen, nu de consument en wellicht de overheid.
Japan is erger dan VS nu. Als de spaarquote van de consument stabiliseert en het bedrijfsleven is rendabel, dan groei je weer met trend of zelfs beter. Als het bedrijfsleven deleveraget dan gaat het fout met de winst en daardoor ook met de werkgelegenheid. Alles duurt enorm lang. Consumptie houdt groei wel boven nul.
In Amerika zag je dat alles razendsnel ging: banken gingen hun rommel niet na 10 jaar maar na 10 maanden op marktprijs waarderen, het bedrijfsleven ontsloeg mensen bij bossen en hield zo de winstmarge en de productivteitsstijging heel hoog. Voor de toekomst betekent dit groei van winsten en werkgelegenheid. En dus ook geen 20 jaar dalende beurzen, maar 2 jaar daling is genoeg.