Door de Kredietcrisis is het vertrouwen in de markteconomie verloren gegaan. Rond 1980 was het vertrouwen in de sociale heilstaat in rook opgegaan en leidde tot de verkiezing van reagan en Thatcher.
De sociale heilstaat ging op alerlei manieren de fout in. Het werd een soort fuik waar je als arme niet uitkwam. Er kwam te veel onbuigzaamheid en starheid bij de werknemers en vakbonden, Zij waren een nieuwe gevestigde orde geworden volgens Mencur Olsen die hervorming tegenhielden. Daardoor bleef men zorgen voor afnemende productiviteitsstijging en dardoor uiteindelijk oplopende werkloosheid.
Daarna is men excessief op de markteconomie gaan inzetten en dat ontspoorde in de Kredietcrisis. Too big to fail rok te veel geld naar zich toe. Regionale banken werden te kwetsbaar in de VS door financiering van regionaal onroerend goed.
Het gevolg is een schuldsneeuwbal die maar moeilijk wegdooit.
Men klaagt over de onfinancierbaarheid van de kleine ondernemening. Ik kan me dat moeilijk voorstellen, dat was altijd al moeilijk en zo zal het wel blijven ook. Dat heeft goede ondernemers niet tegengehouden.
We hebben na 1995 een totaal andere economie.
No comments:
Post a Comment