Napier (CLSA) sees double bubble

Growth Emerging Markets attracts direct and indirect foreign investments from Developed nations
--> surplus on capital account and often also current account
Emerging markets stabilise their currencies versus US $
--> foreign reserve growth is tremendous and causes excessive demand for US Treasuries (=conundrum Greenspan why Treasury yields were so low)‏
--> bubble in Emerging Markets investing and Treasuries
This bubble in Treasuries is enforced by steep yield curves that trigger buying by banks like what happened after 1991 (also real estate/ banking crisis) and also recovery of growth M3 and M2.

Morgan Stanley ziet het niet zitten voor beleggers in 2010

Hieronder de visie van Morgan Stanely (Global Macro Preview 2010).
De 10-jaars rente in de VS zal naar 5,5% gaan vanwege het uit de hand lopen van de inflatieverwachtingen door angst voor escalerende begrotingstekorten opgelost via excessief drukken van geld door de FED.
Beurzen zullen het moeilijk krijgen in 2010, met uitzondering van misschien de nodige Emerging Markets.
Wereldwijd ziet men weliswaar een groei van 4% in 2010 en 2011, maar dat hoeft niet te leiden tot goede beurzen. Groei is slechts 2% in het westen en 6,5% in Emerging Markets. Het herstel zou jobless en creditless zijn. In het westen wordt de VS de groeileider met 2,8%, Europa heeft slechts 1,2% groei en Japan moet het met 0,4% doen. D.w.z. een sterke dollar versus de euro en de yen.
2009 was de exit van de grote recessie en 2010 wordt vanaf ongeveer half 2010 de exit van het grote experiment van excessief monetair financieren. Dat gebeurt ongeveer tegelijk in China, de VS en Europa.Dat wordt een ramp. Het vertrouwen in staatsleningen van de nodige landen wordt opgezegd. We starten 2010 met een periode van excessieve liquiditeit (triple A: ample, abundant en augmenting).
Dat is gunstig voor credits (vanwege triple B economsich herstel: boring, bumpy en below average). Dat is Goldilocks voor credits.
Voor aandelen wordt de opbrengst ongeveer 0 in Europa/VK en circa 10% in de VS en Japan. Azië ex Japan kan 20% omhoog in 2010.
Teun Draaisma is de negatieveling acher de matige voorspelling voor Europese aandelen. Dimson, Marsh & Staunton, de grote inventariseerders van de opbrengsten van aandelen werelwijd na 1900,stellen immers dat economische groei en goede opbrengsten van aandelen vaak niet samengingen [commentaar: hier zondigt Draaisma op curieuze wijze tegen wat wij behandelen bij het grote misverstand in ons boek op bladzijde 167(dat hoge groei en hoge aandelenopbrengsten niet altijd samengaan): goede economische groei is slecht voor beurzen als nog meer verwacht werd en maatregelen genomen moeten worden om excessieve groei en inflatie tegen te gaan. De komende groei is, zou hij (zoals ook ik denk) 4% of beter zijn, veel beter dan de markt verwacht en er is ook geen reden voor centrale banken om excessieve inflatie te bestrijden in 2010 bij de excessief lage kerninflatie en excessief hoge werkloosheid)].
Voor goud is MS optimistisch. We zitten niet meer in de situatie van lage groei en inflatie maar we gaan naar hoge inflatie met of zonder groei. [commentaar:Dat is enigszins curieus gezien hun voorspelling van 4% economische groei voor 2010 en 2011. Goldilocks of Voorspoed (hoge groei en inflatie) lijkt dan meer voor de hand te liggen].
Voor Emerging Markets ziet men het helemaal zitten voor China maar niet voor Zuid Afrika. Dat is gezien hun plaatje van ROE versus PB niet zo duidelijk. Dan moet je eerder Rusland en Turkije kopen maar India, Indonesië plus Chili en Brazilië verkopen..

De cyclus van de tijdgeest van Kniesmeijer

Kniesmeijer schrijft in zijn boek De seizoenen van de tijdgeest (http://www.scriptum.nl/boeken/mens-en-maatschappij/algemeen/de-seizoenen-van-de-tijdgeest): De theorie van Orrin E. Klapp met zijn boek Opening and Closing was de basis van het boek.
Daarmee bedoelt hij de cyclus van de tijdgeest van het zich open stellen voor de broodnodige vernieuwing en het zich afsluiten voor levensbedreigende chaos. Als de opening te ver gaat, komt de automatisch de maatschappelijke sluitspier in actie. Allerlei oude regels worden opnieuw bekrachtigd en men zoekt naar begrenzing.
Openen (men start weer te experimenteren) start in de lente, krijgt volle kracht in de zomer, gaat te ver in de herfst, waardoor een sluitingsactie op gang komt die op volle kracht doorgaat in de winter.
Kniesmeijer bestudeerde de seizoenen van de tijdgeest in de afgelopen 50 jaar. Elke 5 tot 6 jaar wisselt de tijdgeest van seizoen.
lente 1966-1971 1989-1994
zomer 1971-1977 1994-2000
herfst 1977-1983 2000-2006
winter 1983-1988 2006-2011?
opvallend is dat de Kennedy- en Obamatijd, presidenten van hoop en nieuwe politiek, als winter worden geclassificeerd

vergeleken met onze indeling:
1966-1971 lente recessie
1971-1977 zomer chaotische neergang
1977-1983 herfst depressie
1983-1988 winter herstel
1989-1994 lente creatieve transformatie fase met weinig productiviteitsstijging
1994-2000 zomer creatieve transformatie fase met extreme opkomst ICT productiviteit
2000-2006 herfst deels creatieve transformatie/voorspoed
2006-2011 winter de aberratie van de voorspoed

De indeling van Kniesmeijer heeft denk ik het individu als meetlat (misschien het beste te meten met werkloosheid% plus inflatie, de oude misery index), terwijl bij ons het bedrijfsleven/ beurs centraal staat bij het indelen van het scenario van de tijd.

Als je herfst als de overmoedfase ziet, dan start die voor bedrijfsleven/beurs ongeveer 1998: de beurs gaat overdrijven en men gaat de winsten manipuleren (de winststijging van de S&P500 loopt niet langer in de pas met de winsten zoals berekend door de overheidsinstanties voor de hele Amerikaanse economie). Vanaf 2000 gaat het fout, maar de omkeer ten goede komt in 2003.
Voor werknemers is de periode 1977-1982 de periode waarin de werknemers overvragen gezien de zwakke positie van het bedrijfsleven. Dat mocht, want winst was vies totdat bleek dat zonder winst de werkloosheid te veel opliep.

De lentefase van 1989-1994 komt overeen met de periode 1937-1943: de aanloop naar en de periode met de Tweede Wereldoorlog. In 1989 valt de muur en daarmee het communisme en de Koude Oorlog. Een veel positievere periode dus omdat er geen Stalin, Hitler of Mao aan de macht was die de opgelopen achterstand in de welvaart met geweld probeerden recht te zetten, zoals in vorige eeuwen gebruikelijk was.

De periode 2003-2007 kende wereldwijd de hoogste economische groei ooit (ex herstel oorlogen). In Nederland (West Europa) was de groei redelijk maar niet zo fantastisch als de periode 1949-1970. We waren immers weer hersteld van de dreun van WO II en ongeveer even rijk als de koploper in de wereld Amerika en konden dus geen extra groei boeken door convergentie naar de koploper.

2006 is voor het Westen inderdaad een draaijaar: het is het toppunt van de macht van Amerika. In 2009 Kopenhagen zie je dat vergeleken met de BRICs Europa/VK al helemaal niet meer meetelt. Obama kijkt alleen maar naar de (grote) opkomende landen, veel meer dan de republikijnen McCain of Bush zouden hebben gedaan.

Al met al kun je niet eenvoudig de scenario's van de Kondratieffgolf zoals wij dat zien over de fases van de tijdgeest zoals Kniesmeijer dat ziet leggen.
Wij delen niet in naar vier seizoenen, maar naar zes levensfases in combinatie met de Juglargolven van de vaste investeringen.
Wij starten vaak vanaf dieptepunten van de beurscyclus naar bij Kniesmeijer vallen die vaak midden in zijn seizoenen (hij start vaker vanaf de hoogtepunten)
Misschien kun je wel in je achterhoofd houden of het helpt bij het beoordelen of een bepaalde groep in de maatschappij sterk staat. Het lijkt er op dat individuen na een wat zwakkere periode 2000-2011? in de lente en zomer van Kniesmeijer weer sterker worden om daarna weer zwakker te worden.

geschiedenis tijdgeest individu

Kniesmeijer
1960: het individu als onbetekenend onderdeel van een vastomlijnde groep
1980: het individu als zelfstandige entiteit
2000: de zakelijke spanning tussen het multividu (het individu is anders per omgeving) met zijn diverse verlangens en de maatschappij
2020: het vertividu leeft in twee aparte werelden

tijdgeest

periodes van openende en sluitende tijdgeest wiselen elkaar af. De vier seizoenen duren ongeveer 5-6 jaar.
je ziet dat mensen vaak maar in één of twee seizoenen van de tijdgeest gloriëren. Soms worden ze daarna in de vulnisbak gedaan.
De winter staat voor sluiten, orde en terugkeer naar beproefde recepten/ geen risico nemen of innoveren.
de lente staat voor de start van vernieuwen, hoop, experimenteren. de vrijmoedige buitenstaander staat op.
de zomer is dan het hogtepunt van het opnemen van het nieuwe
in de herfst komt de overmoed, het arrogante pronken: de winner takes all. escapisme.
de winter is terug naar de basis. het is de tijd van de helden en sentimentele liedjes.

james bond en de tijdgeest

winter= Sean Connery en nu Craig (blz 140): de stoere Bond
dalton: intense winter
Roger Moore= lente/zomer: de romantische en grappige Bond
Brosnan= zomer
james Bond is samen met Madonna, Erwin Olaf een voorbeeld hoe je de tijdgeest moet bespelen over meerdere seizoenen. Dat is knap, want de meeste artiesten zijn maar in één of twee seizoenen "goed".

Asness blijft consequent diversifiëren en inzetten op waarde

Cliff Asness van AQR (hedgefunds met $20 mrd beleggingen (was dubbele) blijft vasthouden aan zijn principes: waarde wint op lange termijn en als je dat combineert met een momentumststrategie kom je een heel eind.
Kwantitatieve technieken zijn vooral nodig om het risico te controeleren en de transactiekosten laag te houden. Je moet gedisciplineerd vasthouden aan je proces dat moet kloppen met je filosofie voor de lange termijn.
Globale diversificatie werkt het beste. Dit gelooft men niet meer, omdat in de Kredietcrisis alles 1 correleerde met S&P. Toch werkt het: je voorkomt lange rampen als Japan en profiteert van lange successen als Emerging Markets.
Spreiden moet je wel goed doen. AQR doet dat over 4 gebieden:
staatsleningen die echt veilig zijn
aandelen
global credits (inclusief MBS etc)
reële assets (TIPS, onroerend goed, commodities)

Iedere categorie krijgt 25% van het risicobudget (dus niet 25% van de portefeuille)

de winterse tijdgeest van Kniesmeijer

Door de Kredietcrisis en eigenlijk al sinds 2006 zitten we in een periode met winterse tijdgeest. In die winter hoort het CDA aan de macht te zijn, maar als de lente komt is het weer tijd voor PvdA (en D'66 en nu misschien ook Groen Links).
Het bedrijfsleven moet niet te veel pronken met nieuwigheden en innovaties maar met toepassingen die bruikbaar, degelijk, gemakkelijk zijn. De consument zoekt zijn heil in rust, gemak en eenvoud.
Dit sluit aan bij de tendens van pensioenfondsbesturen om tot versimpeling van de belegginmgsportefeuille te komen. Volgens het stramien van de tijdgeest van Kniesmeijer wordt dat pas in de lente beter. Die lente heeft o.a. als voorbode Obama (yes we can; hij biedt de hoop die de lente zo kenmerkt).
Maar mevrouw Kroes is de echte winterbode: er moet streng gehandhaafd worden, voor nieuwe fratsen van banken moet je niet bij haar zijn.

de tijdgeest van kniesmeijer toekomst

Kniesmeijer ziet tien trends voor de komende lente van de tijdgeest
uploadcultuur (we gaan zelf actief input geven/aanpassen van wat we downloaden en daarmee verbeteren we een en ander)

open source (internet vrij toegankelijk; dit zet door)

virtividu (de viruele maatschappij rukt op naast de reële maatschappij, onderscheid wordt lastiger; kernfilms uit 1999: Being John Maklovich en The Matrix; [zelf dacht ik dat porno zich zou ontwikkelen richting projectie van angelina jolie of brad pitt naast ons op de bank, maar het gaat misschien verder: je gaat met een bril meekijken, meepraten en meevoelen met brad of angelina als ze sex met elkaar hebben/ elkaar voor rotte vis uitmaken).

netwerken (second life (hyves, facebook); komende film Avatar belangrijk

biotechnologie (opvallende stilte, maar dit gaat doorzetten)

neoliberalisme (winst is vies; dit is enige waarmee ik het zeer oneens ben)

nieuwe energie

emancipatie (ali B)

onderwijs

sociaal denken, zachte maatschappij (? deels oneens)

De 21ste eeuw is van India

http://online.wsj.com/article/SB126205885687308563.html
http://timesofindia.indiatimes.com/biz/india-business/Indias-decade-could-pave-way-for-an-Indian-century-Wall-Street-Journal/articleshow/5394410.cms#write
In de WSJ van 29 december 2009 staat een artikel over India: The Decade That Was India's.
Ter oplossing van het millenniumprobleem kwam India zeer sterk opzetten. De naam van India als softwareproducent werd definitief gevestigd. Vóór 199 was India een onbetekenende speler.
In het komend decennium wordt India nog belangrijker. De trend naar uitbesteding om de kosten te drukken is niet te stoppen, hoe veel verzet dit ook oproept.
Wat nieuw is, is dat India nu ook als consument belangrijker wordt.
De Amerikaanse consument gaat terugtreden, maar de Aziatische consument is aan een omstuitbare sterke opmars begonnen. Wereldwijd blijft consumptie dus groeien over de rug van de Aziatische consument en niet langer de Amerikaanse consument.
Er moet overigens wel aan een aantal voorwaarden voldaan worden voor de verdere opmars van India. WSJ:What will distinguish India in the decade that begins Friday is its ability to now look inward, to clean its government, to uplift more of its population, to foster the businesses and innovations such as those of Messers. Bakshi and Dhawan and make their success of the last 10 years the norm across regions and industries. That might just clinch more than the next decade—it could well pave the way for an Indian century.

hond slechter voor milieu dan mens in India

http://www.oxfamblogs.org/fp2p/?p=1629
Duncan Green, hoofd research van Oxfam, stelt dat een Duitse herder die veel vlees eet veel slechter is voor het milieu (1,1 gha eenheden) dan de dorsnee mens in India met 0,8. Het komt overeen met het 10.000 kilometer per jaar rijden van een 4,6 liter landrover. Je kunt beter een kat hebben (0,15 gha) en nog veel beter een goudvis (0,00034 gha)

bla

De voorspoedperiode komt terug!
Na eerst veel te hoge koersen rond 2000 zijn de koersen in 2009 even veel te laag geworden. Na de Kredietcrisis zullen de koersen hun opgaande trend weer hervatten en komen we tot circa 2018 niet terecht in een nieuwe lange periode van stagnatie.
Er bestaat iets als een Kondratieffgolf van circa 52 jaar: lange perioden dat het gemiddeld goed gaat, worden afgewisseld met lange perioden dat het gemiddeld slecht gaat.
Naast de opgaande lange golf zijn er kortere golven en schokken. Deze kunnen voor tijdelijk slechtere tijden zorgen. De neergang van de vierjaarscyclus en de investeringscyclus (de Juglar) in combinatie met de grote schok van de Kredietcrisis van 2007/9 is hier een voorbeeld van.
De Kondratieffgolf zie je in de aandelenkoersen van de VS op onze beleggingskaart.
Na 1870 zie je een herhaling van zes scenario’s op onze beleggingskaart.
Deze scenario’s hangen af van de mede door de tijdgeest schuivende invloed van de machten (Business, Employees, Government, Individuals) met hun invloed op de markten.
Deze schuivende machten met de ermee gepaard gaande krachten (de productiefactoren) vormen met hun verschillende doorwerking op de diverse markten de oorzaak van de Kondratieffgolf.
Deze machten en de tijdgeest maken straks weer een voorspoedscenario.
De groei zal weer hoog worden door een hoge productiviteitsstijging, de opkomst van nieuwe markten (China, India), nieuwe producten en diensten en de opnieuw positieve doorwerking van de “asset economy”(huizen, aandelen, vastrentende waarden etc.).
Individuals is de grote nieuwe macht van de huidige Kondratieffgolf. Deze sturen de “asset economy”, pricing power, globalisatie.
De Financiële Revolutie maakte een hoge groei van de investeringen en consumptie mogelijk, ontspoorde in de Kredietcrisis maar zal weer in een rustigere mate op gang komen.
Via doorwerken tot op hogere leeftijd kan de economie harder groeien en duurt het nog circa tien jaar voordat de vergrijzing de groei gaat drukken.
We staan daarom ondanks de Kredietcrisis midden in een voorspoedperiode van in totaal circa vijftien jaar.
Door de hoge productiviteitsgroei zullen de inflatie en de rente gemiddeld laag blijven.
We gaan weer een voorspoedtijd beleven met meer dan normale winstgroei die er voor gaat zorgen dat de aandelenkoersen in de komende jaren behoorlijk veel zullen stijgen.
Naast de fundamentele en technische analyse pleiten we voor een scenarioanalyse.
Een goede scenarioanalyse is de basis van een robuust beleggingsbeleid. De zes basisscenario’s van de Kondratieffgolf geven een goed vertrekpunt.

belangrijkste stellingen

• De voorspoedperiode komt terug!
• Na eerst veel te hoge koersen rond 2000 zijn de koersen in 2009 even veel te laag geworden. Na de Kredietcrisis zullen de koersen hun opgaande trend weer hervatten en komen we tot circa 2018 niet terecht in een nieuwe lange periode van stagnatie.
• Er bestaat iets als een Kondratieffgolf van circa 52 jaar: lange perioden dat het gemiddeld goed gaat, worden afgewisseld met lange perioden dat het gemiddeld slecht gaat.
• Naast de opgaande lange golf zijn er kortere golven en schokken. Deze kunnen voor tijdelijk slechtere tijden zorgen. De neergang van de vierjaarscyclus en de investeringscyclus (de Juglar) in combinatie met de grote schok van de Kredietcrisis van 2007/9 is hier een voorbeeld van.
• De Kondratieffgolf zie je in de aandelenkoersen van de VS op onze beleggingskaart.
• Na 1870 zie je een herhaling van zes scenario’s op onze beleggingskaart.
• Deze scenario’s hangen af van de mede door de tijdgeest schuivende invloed van de machten (Business, Employees, Government, Individuals) met hun invloed op de markten.
• Deze schuivende machten met de ermee gepaard gaande krachten (de productiefactoren) vormen met hun verschillende doorwerking op de diverse markten de oorzaak van de Kondratieffgolf.
• Deze machten en de tijdgeest maken straks weer een voorspoedscenario.
• De groei zal weer hoog worden door een hoge productiviteitsstijging, de opkomst van nieuwe markten (China, India), nieuwe producten en diensten en de opnieuw positieve doorwerking van de “asset economy”(huizen, aandelen, vastrentende waarden etc.).
  Individuals is de grote nieuwe macht van de huidige Kondratieffgolf. Deze sturen de “asset economy”, pricing power, globalisatie.
• De Financiële Revolutie maakte een hoge groei van de investeringen en consumptie mogelijk, ontspoorde in de Kredietcrisis maar zal weer in een rustigere mate op gang komen.
• Via doorwerken tot op hogere leeftijd kan de economie harder groeien en duurt het nog circa tien jaar voordat de vergrijzing de groei gaat drukken.
• We staan daarom ondanks de Kredietcrisis midden in een voorspoedperiode van in totaal circa vijftien jaar.
• Door de hoge productiviteitsgroei zullen de inflatie en de rente gemiddeld laag blijven.
  We gaan weer een voorspoedtijd beleven met meer dan normale winstgroei die er voor gaat zorgen dat de aandelenkoersen in de komende jaren behoorlijk veel zullen stijgen.
• Naast de fundamentele en technische analyse pleiten we voor een scenarioanalyse.
  Een goede scenarioanalyse is de basis van een robuust beleggingsbeleid. De zes basisscenario’s van de Kondratieffgolf geven een goed vertrekpunt.