Ik krijg geen interviews los over het boek. De basisgedachte wordt als te idioot gezien om er een serieus interview over los te laten, tenzij ik natuurlijk het als een karikatuur wil behandelen. Men vindt de onderbouwing niet overtuigend genoeg om er de nek voor uit te steken. Ik heb geen connecties bij de pers en dat is natuurlijk ook een belangrijke reden voor mijn falen.
Ondertussen wil ik nog maar heel weinig veranderen aan de tekst van het boek (afgezien van allerlei slordigheden). Bijna niets is door de realiteit achterhaald.
Is onze visie dat we in een geweldige tijd voor aandelen zitten met hoge wereldwijde groei zo idioot? Wel in de ogen van Amerikaans geörienteerde denkers, niet in de ogen van mensen uit de Opkomende Markten. Van de laatste soort zijn er maar weinig in het Westen, maar toch is het 85% van de wereldbevolking. Onze enige kans voor aandacht zit in boven verwachting sterk herstel van Amerika en/of Duitsland/Nederland. Of een grote stijging van de aandelenkoersen zoals normaal is als de werkloosheid zo hoog is en de inflatie zo Goldilocks laag.
Is Reinhart/Rogoff (RR)het perfecte verhaal of het onze?
RR zeggen terecht dat groei belemmerd wordt als de schulden een bepaalde drempel hebben overschreden (90% staatssschuld BNP, vooral als er geen groot overschot op lopende rkening is zoals België en Japan kennen).
We leven in een Voorspoedscenario met Individuen als sterke macht. Dat betekent dat innovatie sterk moet zijn en de Asset Economy heel belangrijk.
Een belangrijke Asset Economy zorgt voor meer fluctuaties van de economische groei, misschien zoals het in de jaren vijftig was. De Asset Economy is vooral een amplifier van groei, d.w.z. de Asset Economy zorgt voor extra sterke groei en neergang. Slechts in bepaalde gevallen is het de trigger, de reden voor economische opgang of neergang.
Het was in ieder geval de reden voor de Great Recession.
Hoe gaat nu de Great Recovery? Die valt tegen in de VS, slechts twee kwartalen van groei boven potentie tot op heden. Dit schijnt het nieuwe normaal te worden na 1990. Na de recessie van 1990 en 2000 kwam er een zwak herstel in 1991/1992 en 2002/H1 2003. Pas in het tweede herstel kwam er goede groei en banengroei.
Zo iets is er vermoedelijk nu weer aan de hand. Na een matig herstel in 2009/H1 2010 kwam er zwakte en die moet dus, willen we gelijk krijgen in ons boek, gevolgd worden door een tweede, beter herstel met meer groei en wel banengroei.
De consensus acht een tweede, krachtiger herstel bijna ondenkbaar. De belastingen worden verhoogd, de overheidsuitgaven verlaagd en er is geen krediet voor het midden- en kleinbedrijf om werkgelegenheiddsgroei mogelijk te maken. Het bedrijfsleven moet noodgedwongen onafhankelijk worden van bankkrediet en moet daardoor eerst enorme hoeveelheden cash oppotten voordat men kan investeren. Men gelooft ook niet in extra omzetgroei waarvoor men extra mensen moet aannemen. De consumptiegroei moet achterblijven bij de inkomensgroei, omdat de consument moet aflossen (daarvoor moet hij een bepaalde hoeveelheid sparen, afhankelijk van zijn consumptie in duurzame consumptiegoederen. Hij hoeft pas niet steeds meer te sparen als een voldoende spaarniveau bereikt is. Dat hebben we vermoedelijk ongeveer bereikt, mits de werkloosheid niet stijgt.
Volgens ons heeft de consensus het fout en zal het veel beter gaan. Kredietverstrekking komt op gang door de enthousiaste obligatiemarkt voor credits voor het bedrijfsleven. Zelfs de hypotheekverstrekking komt uitiendelijk wel weer op gang (dit kan wel wat langer duren). Het bedrijfsleven gaat gewoon voor winstmaximalisatie kiezen en volgt het Japanse balansrecessiemodel niet (Japan ruilde het model van marktaandeel winnen (dus niet winstmaximalaisatie) in voor cash oppotten; in de VS houdt men gewoon vast aan het winstmaximalisatiemodel)
De boven normale groei moet komen door:
daling werkloosheid bij langer doorwerken ouderen
langer doorwerken ouderen is meer sparen,minder uitkeringen; dit kan vrij pijnloos leiden tot meer investeringen.
Opgespaarde innovaties (zie McKinsey): individuen staan sterk en dat betekent veel innovaties
Opgespaarde vraag auto's (11,5 mln bij 16-17 miljoen normaal gezien demografie)
Opgespaarde vraag huizen
Enorme infrastructuurinvesteringen
Op gang brengen securitisatie van hypotheken in VS (beste middel om kredietverleningen flink te doen stijgen)
Bovenstande punten horen te leiden tot ver boven normale groei. Samen met de RR argumenten leidt dit to wat boven normale groei. Dus niet 6-8% groei maar 4-6% groei in de VS.
Het verhaal van hoge groeiEM staat sterk. Er wordt wat tegen de groei van China geschopt, mar meer dat groei niet 10%+ is, maar slechts 7,5-8%.
Veel zal afhangen of men infrastructuurinvesteringen zal aanmoedigen, kwantitattief gaat verruimen, de dienstensector op tijd hervormt richting de door McKinsey genoemde nieuwe trends.
Per saldo: hoge groei in wereld, in Westen duidelijk lager maar toch redelijk. Volatiliteit groei hoger door asset economy.
Onze uitleg dat groei komt via het sterk staan van bepaalde machten, wordt veel te weinig toegepast. Het terugtreden van de overheid is gunstig voor investeringen en zo betere structurele groei. De opkomst van individuen staat voor meer volatiliteit vanuit de asset economy en voor meer productiviteitsstijging.
Jammer dat niemand hierover wil schrijven.
Ter Veer is vooral verbaasd dat niemand onze kaart de moeite van het bespreken waard vindt.
No comments:
Post a Comment